Ιουλιανός ο «Παραβάτης»

Ιουλιανός ο «Παραβάτης»

Στο χώρο της Ιστορίας

τα δαχτυλικά σου αποτυπώματα

έχουν μείνει πάνω στις ροδοδάφνες τού Ιλισού,

στην Αθήνα των φιλοσόφων.

Εστεμμένος της Βασιλεύουσας,

ονειρεύεσαι πάντα, τις όχθες τού Ιλισού,

τον Λιβάνιο, του θεούς της Αθήνας.

Και τώρα πού ο Δελφικός χρησμός

                      έχει φτάσει, μοιρολόι βαρύ           

στα βάθη της Ανατολής,

μη τον ξυπνάτε,

μη, τον πληγωμένο Αυτοκράτορα

μέσα στην πλημμύρα των χριστιανών

αφανίζονται οι αυτόχθονες Θεοί

το Αρχαίο Κάλλος

μη τον ξυπνάτε,

μη όσο κι αν είναι ωραίος,

όσο κι αν είναι γενναίος

σ’ ένα τέτοιο μοιρολόι

θα νοιώσει νικημένος ο Αυτοκράτορας.

«Απέσβετο και λάλον ύδωρ».

Οι χριστιανοί πού έτσι τούς συνέφερε

σέ είπαν «παραβάτη»,

τί να πιστέψω;

Ιουλιανός ο παραβάτης

διάττοντας αστέρας

πού γίνηκε στάχτη.